Cerkiew pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego w Topolanach warto odwiedzić w czasie złotej polskiej jesieni. Pięknie prezentuje się w malowniczym otoczeniu przebarwionych klonów. Można wtedy odnieść wrażenie, że tonie w ognistych objęciach jesiennych liści, muśniętych złotem i przypalonych czerwienią.
Cerkiew jest pięknie położona w środku wsi, na niewielkim zielonym skwerze, otoczonym starymi drzewami. W pobliżu stoi niewielka ławeczka zachęcająca, aby choć na moment przysiąść. Warto skorzystać z jej niemego zaproszenia. Stąd mamy dokonały widok na zabytkową świątynię. Jesienią jest tu mnóstwo szeleszczących pod stopami liści, latem możemy liczyć na skrawek kojącego cienia.
Dawniej unicka, dziś prawosławna
Fundatorami świątyni byli Radziwiłłowie, najpotężniejszy litewski ród magnacki, którego przedstawiciele zarządzali tutejszymi dobrami. Cerkiew pochodzi z przełomu XVII i XVIII wieku i jest jedną z najstarszych cerkwi unickich na Podlasiu. Obecnie to miejsce modlitw wyznawców prawosławia. Jak wiele innych świątyń w tej części Polski, tak i ten drewniany budynek ma konstrukcję zrębową, wykończoną szalówką. Powstał na planie prostokąta. Przed wejściem wiernych wita niewielki ganek, wsparty na dwóch słupach. A w środku? Znajduje się tu rzecz wyjątkowa – zabytkowy ikonostas z 1689 roku.
W blasku przemienienia
Przemienienie Pańskie jest jednym z najważniejszych świąt w kalendarzu liturgicznym. Pamięć o tym wydarzeniu miała wskrzeszać topolańska świątynia. Ludzie nazywają to święto również świętem Spasa (Zbawiciela). Według kalendarza juliańskiego 6 sierpnia i zgodnie z kalendarzem gregoriańskim 19 sierpnia, wyznawcy prawosławia wspominają ten moment w życiu Chrystusa, kiedy na górze Tabor, w obecności Apostołów doznał tajemniczego przemienienia. Od jego postaci bił olśniewający blask, który miał sprawić, że wiara Apostołów w Chrystusa nigdy nie zostanie zachwiana. Przemienienie Pańskie jest dziś symbolem wiary i nadziei. Chrześcijanie wierzą, że dzięki naukom Chrystusa i płynącej z nich duchowej przemianie, czeka nas zmartwychwstanie i wieczna chwała.
Cerkiew jest pięknie położona w środku wsi, na niewielkim zielonym skwerze, otoczonym starymi drzewami. W pobliżu stoi niewielka ławeczka zachęcająca, aby choć na moment przysiąść. Warto skorzystać z jej niemego zaproszenia. Stąd mamy dokonały widok na zabytkową świątynię. Jesienią jest tu mnóstwo szeleszczących pod stopami liści, latem możemy liczyć na skrawek kojącego cienia.
Dawniej unicka, dziś prawosławna
Fundatorami świątyni byli Radziwiłłowie, najpotężniejszy litewski ród magnacki, którego przedstawiciele zarządzali tutejszymi dobrami. Cerkiew pochodzi z przełomu XVII i XVIII wieku i jest jedną z najstarszych cerkwi unickich na Podlasiu. Obecnie to miejsce modlitw wyznawców prawosławia. Jak wiele innych świątyń w tej części Polski, tak i ten drewniany budynek ma konstrukcję zrębową, wykończoną szalówką. Powstał na planie prostokąta. Przed wejściem wiernych wita niewielki ganek, wsparty na dwóch słupach. A w środku? Znajduje się tu rzecz wyjątkowa – zabytkowy ikonostas z 1689 roku.
W blasku przemienienia
Przemienienie Pańskie jest jednym z najważniejszych świąt w kalendarzu liturgicznym. Pamięć o tym wydarzeniu miała wskrzeszać topolańska świątynia. Ludzie nazywają to święto również świętem Spasa (Zbawiciela). Według kalendarza juliańskiego 6 sierpnia i zgodnie z kalendarzem gregoriańskim 19 sierpnia, wyznawcy prawosławia wspominają ten moment w życiu Chrystusa, kiedy na górze Tabor, w obecności Apostołów doznał tajemniczego przemienienia. Od jego postaci bił olśniewający blask, który miał sprawić, że wiara Apostołów w Chrystusa nigdy nie zostanie zachwiana. Przemienienie Pańskie jest dziś symbolem wiary i nadziei. Chrześcijanie wierzą, że dzięki naukom Chrystusa i płynącej z nich duchowej przemianie, czeka nas zmartwychwstanie i wieczna chwała.
 |
| Cerkiew Przemienienia Pańskiego w Topolanach pochodzi z przełomu XVII i XVIII wieku. Została ufundowana przez Radziwiłłów. |
 |
| Od frontu widoczna jest nadbudowa w postaci ośmiobocznej wieży, zwieńczonej hełmem w kształcie ostrosłupa i niewielką kopułką. |
 |
| Świątynia została wpisana do rejestru zabytków 11 września 1979 roku pod numerem 467. |
0 komentarze:
Prześlij komentarz